آیتالله شیخ عبدالوهاب روحی یزدی، از علمای سرشناس علم و اخلاق و از روحانیون وارسته حوزه علمیه قم در سال 1281خورشیدی برابر با 1321 هـ .ق در خانوادهای مذهبی در یزد دیده به جهان گشود.این عالم ربانی، مقدمات و برخی از دروس سطح را در حوزه علمیه یزد نزد حضرات آیات: سید احمد مدرس طباطبایی و میرزا حسن محمودآبادی فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیه خراسان شد و دروس سطح را در مدت دو سال در محضر اساتید برجسته آن دیار پی گرفت.آوازه حوزه علمیه قم و دانشمندان نامی آن، شیخ عبدالوهاب را مجذوب خود ساخت و سبب شد تا ایشان در جوار حرم ملکوتی کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه(س) سکنی گزیند. این دانشور جوان سالها در محضر استوانههای علمی و اخلاقی حوزه علمیه قم، همچون حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سید حسین بروجردی، سید محمد حجت کوهکمری، سید محمدتقی خوانساری و سید صدرالدین صدر به کسب علم و تهذیب نفس و ملکات اخلاقی پرداخت. تا اینکه تلاش شبانهروزیاش با عنایات و توجهات ولیعصر(عج) به ثمر نشست و به مراحل علمی و ملکات اخلاقی بالایی دست یافت. آیتالله روحی از سالهای آغازین تحصیل بنا به سنت دیرینه حوزههای علمیه ضمن تحصیل، به تدریس نیز میپرداخت و از مدرسین بنام حوزه علمیه قم بهشمار میرفت. در عصر زعامت آیتالله بروجردی، آیتالله روحی به عضویت هیئت استفتاء ایشان درآمد و از طرف معظمله به عنوان ممتحن رسمی حوزه علمیه قم تعیین شد. همچنین در سال 1342 که نهضت روحانیت به رهبری امام خمینی آغاز گردید، آیتالله روحی از طرف مراجع وقت، مسئول رساندن نامه به ایشان شد.آیتالله روحی، تهذیب را اصل و اساس ارزشها و منشأ خدمت به دیگران میدانست و به همپایی دانش و اخلاق معتقد بود. ایشان مردی خودساخته و در مرتبه والایی از توحید و ایمان، زهد و تقوا و عرفان قرار داشت. ایشان از حریت و صراحت کلام برخوردار بود. یکی دیگر از ویژگیهای اخلاقی ایشان، تواضع و فروتنی بود. این صفت در ایشان بسیار نمودار بود.آیتالله روحی از دوستان نزدیک امام خمینی بود و مودتی صادقانه و ماندگار با حضرت امام داشت. پس از پیروزی انقلاب نیز این ارتباط ادامه داشت. آیتالله روحی مدتی را به تحصیل و زمانی را به تدریس و عمری را به تهذیب و دستگیری بندگان خدا پرداخت. سرانجام در 10 خرداد سال 1368 برابر با 1408 هـ .ق پس از دو سال تحمل درد و رنج بیماری، دعوت حق را لبیک گفته و به لقاءاللّه پیوست. پیکر پاک آن عالم ربانی بر دوش ارادتمندان و مردم قم، از مسجد «حاج غضنفر» واقع در خیابان خاکفرج قم که بیش از چهل سال در آنجا به اقامه نماز، بیان احکام و مواعظ پرداخته بود، به سمت حرم مطهر تشییع و پس از نماز توسط فقیه اهلبیت آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی در حرم ملکوتی کریمه اهلبیت(ع) حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.